Zondag 14 juli 2013
2e bericht vanaf de Barentszzee.
De binnenwateren van Rusland liggen achter ons. We hebben toen geleden onder de eeuwige zon, in stand gehouden door een vrijwel constant hoge drukgebied. De temperatuur liep op tot 30 graden; zelfs het water van de grote meren en het vlakke gedeelte van de Witte Zee was warm genoeg om ’s nachts in te gaan zwemmen terwijl de zon urenlang de horizon rood kleurde.
Dit is nu verleden tijd: op 77º Nb maken de lichte regens plaats voor onze eerste sneeuwbuien. We bewegen ons in de kern van en lage drukgebied met 991 mb en de lucht temperatuur zakt naar het vriespunt. ( een temperatuur die mij beter ligt…) Mijn schip wordt weer bevolkt door michelin mannetjes. Wanneer het weer bij enkelen de stemming dreigt te drukken wordt dit voorkomen door het opduiken van walvisachtigen!
Dolfijnen zwommen in groepjes af en aan, in de verte spotte de platvoetswacht springende bultruggen en Ben liet zich door een Minkewhale verrassen. Twee drieteenmeeuwen besloten eerst op de stuurhut te landen en verhuisden later naar de lieren van de kuip om de eenzame stuurman gezelschap te houden.
Voor mij was de dag iets anders verlopen …, in de nacht ontdekten we dat de blower van de kachel het niet meer deed ( net in het voorjaar vervangen). De koolborstels waren op .. einde. Het vooruitzicht om zo verder de arctische gebieden in te varen leverde angstige blikken en analyserende opmerkingen op. De positiefste bijdrage.. dat halfbevroren ballen in ieder geval later goed zaad opleveren… Na uren ploeteren toen maar besloten het ding er uit te laten en te vervangen door een reserve machinekamer blower. Aansluitend nog twee WC pompen gerepareerd en toen eindelijk maar eens naar bed.
We hebben nog 150 mijl te gaan tot Franz Josef land.
Liefs Heinz
PS Niemand is meer zeeziek!
Laat een bericht achter