Rustig varen we over het enorme Ladoga meer. Het is windstil en we zien af en toe een vogel, zeehond of een boomstam langsdrijven. Het is mistig geworden en het is koud. We trekken onze warme kleren aan en de temperatuur zakt tot ca. 4 graden. Toch best koud voor zomers Rusland.
Na weer een mooie zonsondergang wachten we op de rijzende zon, binnen een paar uur. Echt donker wordt het niet. De avondwacht gaat naar bed en de nachtwacht begint: de favoriete wacht voor enkelen!
’s Morgens in alle vroegte stomen we de rivier Svir op. Dankzij enkele sluizen is de stroom minder sterk dan op de Neva. Links en rechts strekt de eindeloze taiga zich uit. Wat een bomen! De kant is hier en daar behoorlijk afgekaveld en de berken staan er op instorten. Volgend voorjaar of dit najaar al, srorten ze in de rivier en verdwijnen ze naar het Ladoga meer.
Een brug die vanmiddag om half drie zou draaien, gaat pas vanavond laat open: het is te warm (> 25 gr.) en dan zet het staal uit, dus niet verantwoord.
Nu liggen we voor anker. De dazen die uren een plaag voor de stuurlui waren, zijn gelukkig verdwenen.
Wij geven ons over aan de rust, de zon en de gezelligheid aan boord! Ik ruik eieren met spek: dit gaat helemaal goed komen.
Het thuisfront wordt hartelijk gegroet,
Greet
Laat een bericht achter