15-16 augustus 2012

Het is half een in de nacht en ik vaar langs de oostkust van Bereneiland. De overige mensen slapen en Heinz, Marijke en ik hebben 4 uur wacht. Daarna worden we afgelost. Het is te merken dat we langzaam naar het zuiden varen: het wordt al enigszins schemerig. We worden begeleid door enkele noordse stormvogels die ons niet meer zullen verlaten zolang we op zee varen. Grappig zulke medereizigers: ze houden inspectie om de boot en vliegen er twee keer omheen en verdwijnen dan. En ik hoef niets anders te doen dan koers te houden naar het zuiden en om me heen te kijken. Soms zien we dolfijnen en een enkele keer een walvis. Ik ervaar het als een ultieme vrijheid en voel me één worden met het schip en de zee. Het geeft een gevoel dat ik in een andere wereld verblijf.
De kou deert me niet en ik geniet ik van alles.

Aan de oostkust van Bereneiland zagen we een schip tegen de kliffen liggen; in tweeën gebroken. Op de kliffen duizenden en duizenden vogels die een oorverdovend kabaal maken. Ik probeer in de schemering te ontdekken wat voor soorten vogels er zijn maar het is te moeilijk en net te ver weg.
Al varende overdenk ik de afgelopen dagen. Allereerst de vele vogelsoorten: noordse stormvogels, middelste jagers, kleine jagers, zeekoeten, grote burgemeesters, bonte strandlopers, papegaaiduikers, zwarte zeekoeten, kortbekzeekoet, alken, kleine alken, sneeuwgorzen; het is maar een greep. Op het land heb ik poolvossen en rendieren gezien.

Vandaag op Bereneiland hebben we met vier mensen het diploma ( naakt) zwemmen behaald. Het water was ca. 4 graden en de buitentemperatuur 6 graden. Begeleid door twee mensen van het weerstation op Bereneiland en de overige mensen van het schip liepen we naar het kiezelstrand. Daar aangekomen en aanschouwd door allen ontkleden we ons. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iedereen staan in dikke kleding, mutsen op en handschoenen aan en wij ( de dappere vier) sprongen in het koude water. Gelukkig hoefden we daar niet lang in te blijven. Eenmaal uit het water denk je te verkleumen en groot was mijn verbazing dat ik het warm kreeg. Het was een bijzondere ervaring om in een arctische omgeving te zwemmen.

We zijn nu voor twee en halve dag op zee en komen dan in Tromsø aan. Nog een aantal dagen genieten van de Anne-Margaretha en dan weer huiswaarts. Maar het gevoel wat ik beleef kan niemand mij afnemen en ik kijk alweer uit naar een volgende reis met de A-M maar dan naar het noorden van Spitsbergen.

Een hartelijk groet namens iedereen van Margreeth.

16-17 augustus 2012

Het is nu 1 uur in de nacht en we hebben wederom de hondenwacht. Rondom ons gebeurt niet veel. Soms zien we in de verte een schip. De noordse stormvogels begeleiden ons nog steeds en gisterennacht liftte op de reling een drieteenmeeuw mee met ons. De nacht wordt langzaam schemerig naarmate we zuidelijker komen en het is veel minder koud dan een paar dagen geleden toen we nog in de buurt van Spitsbergen waren. Het lijkt wel of we daarmee in een andere atmosfeer komen. De lichtheid de hele dag om je heen doet wat met je alhoewel ik niet kan uitleggen wat dat dan is. Het lijkt wel met de mate waarin de schemering oprukt je een beetje in jezelf keert. Zo ervaar ik het althans.

Wat doen we zoal tijdens het varen? We praten over dode dichters en wisselen muziek en foto’s uit met elkaar.
Daniel heeft gisteren een grote kabeljauw gevangen die we vandaag op ons bord kregen. Daarbij aardappels en prei met kaas uit de oven: een koningsmaal!!

Soms wordt er een walvis gespot. We raken euforisch als de walvis ademhaalt en we een grote waterfontein zien.

Wat prettig is aan deze manier van verplaatsen is dat het zo langzaam gaat: de snelheid van een fiets!! Maar dan moet je wel hard trappen om deze te kunnen bijhouden overigens. Het maakt je los van de hectiek in de huidige maatschappij. Je krijgt weinig prikkels en mijn zintuigen werken op een andere manier merk ik.

Nog een aantal uren varen ( ca.16 uren) en dan laten we de zee weer achter ons en hebben we de fjorden bereikt. Daar zijn we dan nog enkele dagen en hopen nog mooie wandelingen te maken.

Een hartelijke groet van alle medereizigers namens Margreeth.