Rond de 50 knopen wind. Sinds we de Azoren verlaten hebben heeft de wind alleen maar uit het noordoosten geblazen en niet zo’n beetje! Toch was daar de volle maan die de golven zilver kleurde; de zon die tussen de wolken door oranje-roze onderging. De wind trok steeds meer aan. Het koken werd steeds meer een circusact, die prachtig door Esther en Istar werd opgevoerd: elke dag heerlijk gegeten! Het werd een geolied team met Tymen en Sam die, naar mate de wind sterker werd, harder gingen zingen. Ze hadden een flink repertoire.
Vanmorgen gebeurde er iets bijzonders: door de metershoge golven, prachtig beschenen door een ochtendzon, kwam een groep van ca. 50 dolfijnen aanspringen..! Vier-vijf dieren springen synchroon uit de hoge golven voor ons schip uit en betoveren ons allen. Het ging zo snel, dat we geen camera’s konden pakken. Het beeld staat echter op ieders netvlies.
Dagenlang hebben we gevaren. Istar vond dit de mooiste oversteek die ze ooit had gemaakt. Tymen verlaat morgen de Anne-Margaretha met een vol hoofd.
Oceaanzeilen saai? Nee, dat zal niemand hier zeggen..!
Greet
Laat een bericht achter