Narvik -Bergen
20-8-2011
Tronoey, 68.10.8N., 015.4.9 E
We zijn weer op de terugreis. Het hoge noorden laten we achter ons. Het eeuwige licht is vervangen door lange schemer periodes. Langzaam laat de zon zich meer onder de horizon zakken en wennen we weer aan varen in het donker. Ik ben er nog niet aan toe en zo zoeken we voor de donkere tijd van de eerste dag een haven.
Een leuke plek, helaas met een oude walvisvaarder als clubhuis: dat roept bij sommigen van ons mindere gevoelens op. Maar tenslotte zijn we hier in een museum haven en worden we aan een oude manier van leven herinnerd … Dieter vangt nog een paar vissen en ik kan me onttrekken aan een gesprek over het leven: ik ga naar bed.
21-8-2011
Sørfugløy, 67.03.0 N, 013.46.6 E
Mijn vingers klampen zich vast aan de overhangende struik. Het lijf strak tegen de rots gedrukt probeer ik de wegglijdende voet te compenseren door een ander halte punt te vinden. Minimaal drie poten vast en een in beweging had ik als kind geleerd en dat is me bijgebleven. Het stuk steen dat mijn voet niet wou ondersteunen begint nu aan een vrije val; ik kan niet horen waar het terecht komt. Mijn hart klopt als een machine op hoge toeren.
We zijn op het eiland Sørfugløy.
Maarten en ik hadden het op de heenweg (in april/mei) betreurd dat we niet de berg op mochten. Het was toen het broedseizoen van de papegaaiduikers en het gebergte was verboden gebied. Nu zijn we terug, de vogels zijn uitgevlogen en wij grijpen onze kans. Ieder van ons zoekt zijn eigen weg naar boven: ik ben op weg naar een paar richels waar ik sneeuwhoenders in heb zien vliegen. Met drie kilo camera is het best lastig. Uiteindelijk bereik ik de richel, maar de bewoners gaan de lucht in voordat ik me heb kunnen installeren. Ik maak een paar foto’s van het landschap diep onder me. Zover ik kan kijken strekt zich het gebergte uit van deze kust. Doorsneden door fjorden met zilver water. In het oosten zie ik de gletsjer Swartisen. Ons doel voor morgen. De Anne-Margaretha is een puntje in de diepte. Iedereen is onderweg of volgt met kijkers de klimmers. Ik laat mijn hart rustig worden en besluit de top aan Maarten te laten. Ik heb hier mijn eigen top bereikt en ben immens blij dat ik hier mag zijn. Op mijn rug liggend geniet ik.
22-8-2011
Swartisen, 66.42.3 N, 013.42.3 E
We zijn weer in de hoogte. De Holand fjord geeft toegang tot de Swartisen, een van de laatste gletsjers van Noorwegen die nog vlakbij het water komt. Je moet echter wel een uurtje stevig wandelen en drie kwartier klimmen voordat je bij het ijs bent. Het is een gletsjer op terugtocht… Overal zie je diepe spleten en holtes die uitnodigen om het gladgeslepen gesteente te onderzoeken onder het ijs. De blauwe tinten van het oude ijs verbazen ons. Aangelokt door de sensatie om onder tientallen meters dik ijs te lopen en de kleuren gaan we een ijsgrot in. Het ijs is hard als glas en net zo doorschijnend. Het licht vindt zijn weg naar beneden en komt er paars/blauw uit. De kou en het druipende water laat ons weer naar buiten gaan de warmte van de zon zoeken. Aan de onderkant van de gletsjer komt een rivier uit die zich diep in de rotsen ingeslepen heeft. Maarten probeert met zijn stijgijzers hoe hoog hij kan komen. Ik ben blij als hij weer beneden is, (ten slotte heb ik een stuurman nodig voor de verdere reis…)
23-8-20011
Lovund 66.22.1 N, 012.22.4 E
Lovund staat in de boeken als een vogel eiland beschreven . Hier aankomend zien we vooral de silo’s van een grote vismeelfabriek en dichterbij komt de erbij horende geur onze neuzen binnen kruipen. Omdat het in tussen donker wordt gaan we toch de haven in. Morgen zetten we vroeg de wekker! We willen nu een stuk naar het zuiden. Vóórdat de depressie die nu over Ierland zit ons gaat dwarsbomen en ons weer gaat verpesten…
Heinz
26-8-2011
Vanmorgen kwam het telefoontje, dat ze vannacht de altijd lastige ronding van Stadlandet hebben gedaan. Het weer heeft zich gedragen en iedereen is vanmorgen vroeg moe, maar voldaan naar bed gegaan. Het dorp waar ze zich nu bevinden heeft een disco, die vanavond op volle toeren gaat. Onze “jongeren” aan boord hebben er veel zin in!
Iedereen vermaakt zich, geniet van de reis en de thuisfronten krijgen de hartelijke groeten!
Greet
Laat een bericht achter