Dag 8 – maandag 30 juli 2012

Vanwege de voorspelde storm blijven we een dag op dezelfde plek liggen in de Liefdefjord, maar dat is absoluut geen straf. We maken twee wandelingen door twee totaal verschillende landschappen. De eerste leidt ons langs rotswanden onder een Drieteenmeeuwen-kolonie door, naar een strandje met een oude jagershut (Texas Bar). Tijdens de tweede wandeling lopen we door een soort waddengebied met plassen van zilt water. De vogelaars spotten een vrouwtje Koningseider. De kust bestaat uit vlakke rots waarin de verschillende gevouwen aardlagen zichtbaar zijn. Esther vindt de schedel van een ijsbeer! Wat een tanden…. die komen we toch liever niet in levende lijven tegen.

Dag 9 – dinsdag 31 juli

Langs de Monaco-gletsjer varen we het fjord uit. Het landschap verandert van donkere granieten rotspunten in afgeronde rode zandstenen bergen: en dat in één fjord. Spitsbergen verveelt nooit!
We gaan aan land op een klein eilandje, Makeøya; een waar vogelparadijs. Wow! Het is een drukte van jewelste, overal vliegen vogels om onze oren en we moeten oppassen dat we niet op een nest eieren of jonkies trappen. Over het hele eiland verspreid zien we veel vogels waaronder Roodkeelduikers op nesten, een paar Witbuikrotganzen met pullen, en een Steenloper die zich ‘broedverdacht’ ophield. Maar ’t liefst van al waren de schattige donsbolletjes van de Noordse Stern.
Verder varend richting Mushamna (van dag 6) genieten we van de mooie wolkenpatronen in het strijklicht van de poolzomeravond. Onderweg treffen we nog een slapende ijsbeer met jong, maar die worden helaas niet wakker. Dit wordt echter ruimschoots goed gemaakt door het verschijnen van een Dwergvinvis. Deze bijna 10 meter lange walvis zwemt in een boog om ons heen en geeft ons ruim de tijd om hem/haar te bewonderen.

Dag 10 – woensdag 1 augustus

Vandaag een lange dag varen: eerst terug naar het westen, dan verder zuidwaarts. Na ongeveer negen uur varen komen we langs Amsterdamoya, met 10 Walrussen op ’t strand van Smeerenburg, ooit het centrum van de Nederlandse walvisvaart! We gaan even aan land bij Virgohamna, waar zich 17e eeuwse resten van de Harlinger traankokerij en graven van Nederlandse walvisvaarders bevinden. Ook zien we hier eind 19e eeuwse resten van (vergeefse) luchtballon- en zeppelinexpedities naar de noordpool. We varen ’s avonds verder en terwijl het buiten nog altijd licht is, sluiten we de dag af met een middernachtelijke avondmaaltijd in de Magdalenefjord.

Dag 11 – donderdag 2 augustus

Wooow wat een ochtend! Terwijl we langs de Waggonwaybreen (gletsjer) varen, spotten we eerst een baardrob op een ijsschots. Vervolgens worden we getrakteerd op een spektakel van enorme ijsschotsen die van de gletsjer afbreken en in het water storten. En als kers op de taart zwemt er een beluga (witte walvis) dicht langs de kust naar de gletsjer. Wat een feest!
We varen de Magdalenafjord uit en koersen wederom zuidwaarts. Het weer is onstuimig, de golven bonken en mijn lunch eindigt helaas overboord. Vanwege de harde tegenwind komen we minder ver dan gehoopt en we gaan voor anker in de Blomstrandhamna in de Kongsfjorden.

Dag 12 – vrijdag 3 augustus

We varen door de Forlandsundet naar Poolepynten waar zich een walrus-kolonie bevindt. We benaderen ze vanaf land en kunnen ze van heel dichtbij bekijken. Net als de vorige keer, zijn ze erg nieuwsgierig naar ons, en een drietal komt ons (en wij hen) op nog geen 10 meter uitgebreid bekijken. Ze zijn zo grappig; het is leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan, op ons reageren, en hoe ze stuntelig aan land komen.
Zeilend steken we de Forlandsundet over. Hoe mooi het hier ook is, de wind is ons niet gunstig gezind. Dit is de eerste keer dat het schip voldoende snelheid maakt om de (hulp)motor uit te zetten: een euforisch momentje. In Eidembukta gaan we voor anker. Deze baai is met zijn 4 gletsjers en rotslandschap net zo prachtig als alle anderen maar ook weer zo verschillend. Dit land blijft me fascineren!

Joke