30 april 2008
Oja, Koninginnedag.. helemaal vergeten! Het zal nu wel helemaal los gebarsten zijn! Tjonge, raar zeg…. ‘t Is al weer het 5de jaar ofzo dat ik het mis… Misschien mis ik het daarom ook wel helemaal niet… Beetje tussen de hossende, partyende, dronken massa staan… Okay, vind het stiekem toch wel erg leuk zo’n beestenboel… Maar ja, beestenboel heb ik hier ook… Ongelofelijk wat een dag was het gisteren…
Er waren er echt zo’n 200 dolfijnen non-stop om de boot aan het spelen/jagen… Ze sprongen soms met z’n 6en tegelijk het water uit, maakten echt salto’s waar je ú tegen zegt… Ik heb in mijn leven toch een hoop dolfijnen gezien en was meestal al blij als ze gezellig met de boot mee gingen zwemmen, maar dit sloeg echt alles… De capriolen die ze uithaalden, en niet 1 keer ofzo en ff een half uurtje bij de boot… Nee, ik denk dat ze ongeveer de halve dag met ons mee gezwommen hebben. En opeens waren ze weg. Echt jammer vond ik dat op dat moment ook weer niet, want ik wou graag een vislijn uitgooien om ‘ns wat lekkers binnen te halen. En tja dat doe ik toch maar niet als er zulke prachtige beesten met ons mee zwemmen… Ze zullen wel slim genoeg zijn om te zien dat het niet lekker is, maar ik wil het risico natuurlijk niet nemen… De dolfijnen waren dus weg, de lijn hing lekker uit, de zon was lekker warm en ik was al sinds 4 uur ’s nachts op, omdat tja… zo is het leven aan boord nou eenmaal… Ik was dus moe en dacht: “Kom laat ik even op dek gaan liggen. De zon is niet al te warm dus hoef me niet in te smeren…” Nou, dat was dus les 1 op het gebied van zon, zee, wind… Ik viel in slaap….Lekker zonder zonnebrandspul of wat dan ook… En ja hoor, Sam wordt wakker gemaakt voor de lunch en mensen kijken me aan… en beginnen hard te lachen! Blijkt de ene helft van me hoofd (rechts), lekker verbrand te zijn en de andere helft helemaal niet 😉 Haha!!! Okay, beetje dom…Naja… Niet zo erg als m’n rug die nu al de hele nacht in de fik staan en m’n knieholtes die gezellig meedoen.Toen wilde ik nog even een extra lijntje voor de kleinere visjes het water in smijten… Toen ik daar lekker een lijntje uitgooide, binnenhaalde, uitgooide… en dat nog een tiental keer meer, keek ik naar de horizon aan bakboord en dacht : Goh, komt daar nou een dik schip aan ofzo? ‘t Is zo’n vreemde rookpluim daar… O nee! Dat ken ik! Dat heb ik eerder gezien!!!!” En ja hoor. Opeens zagen we niet alleen de pluim, maar ook de vin en toen de staart! Een gigantische bultrug walvis (metertje of 19) komt zo het water uit! Wij zijn er snel naar toe gevaren; komen z’n vriendjes er ook nog even bij..! 3 dikke vette walvissen, die gezellig komen kijken wie wij nou weer zijn! Damn, wat een kutleven heb ik toch… 🙂 Ze zijn ongeveer een half uur bij de boot in de buurt geweest. 100 Keer eronder door gezwommen, met de staarten op het water geslagen. Ik probeerde nog mijn camera te pakken, maar de boot schommelde zo erg dat ze er niet helemaal lekker op staan… Wat een ervaring…! Heerlijk! Daarvoor ben ik echt hier!
Helemaal high van deze ervaring toch maar weer de motor erbij en de goede kant opgevaren… Want zoals m’n pa zegt: ieder uur dat we hier zijn, kunnen we minder op de Galapagos zijn…
De zee zit hier zo ontzettend vol met mooie verrassingen! Hoewel…, ze zijn soms behalve mooi ook nog eens best spannend… Zoals gisterenavond. We hadden net lekker gegeten, de wind was weer een beetje toegenomen dus we hadden 5 zeilen gezet. 1 zeil uitgeboomd, zodat we als een soort vlinder voor de wind weg zeilden… De stuurautomaat stond aan en ik sta net lekker te genieten van de maan die aan het opkomen was… De zee was heerlijk kalm en de wind stroomde door m’n T-shirt, wat ik heerlijk vond aangezien ik dus erg verbrand was. , Iris (een Duitse vrouw) staat op het achterdek en geniet mee van al het moois dat er is in zo’n heerlijke nacht als deze…
Maar opeens schrikt ze op! De lier waar de vislijn op zit als ‘verklikker’, begint als een gek te draaien! Ik ren er naar toe en probeer de lijn te stoppen met m’n blote handen maar dat snijdt zo hard dat ik ‘m maar laat gaan. Opeens blokkeert de lijn op de haspel en komt hij met een klap stil te staan… Als ik de lijn weer te pakken krijg voel ik echt een immense kracht de andere kant op trekken… ik trek ook en uiteindelijk trek ik hem los… Helaas, hier zat een grote jongen aan. Toch maar even kijken of de blinker er nog aan zit. Ik begin dus rustig de lijn binnen te halen… Wordt er nog een paar keer hard aan de lijn getrokken! Zo, die weet van geen opgeven!!! Rustig haal ik de lijn binnen en bekijk de blinker eens goed… Van een afstand zie ik al dat er wel wat aanhangt… Een stuk van een kaak ofzo? Maar nee, het is een mega dikke tentakel van een inktvis! Tenminste een klein stukje ervan! Vol ontzag laat ik het stuk dier aan de rest zien en samen besluiten we dat het beest toch zo’n dikke 6 à 7 meter geweest moet zijn… Vol ongeloof haal ik het stuk tentakel van de haak af, gooi het terug in het water en de blinker er achteraan, om de lijn goed op te rollen… Maar dan merk ik dat er iemand boos is! Op het moment dat de lijn weer in het water ligt en ik hem rustig oprol, voel ik weer een paar kleine rukjes… Ik haal hem langzaam naar binnen om toch eens te zien wat er nou aan zit… Terwijl de adrenaline door m’n lichaam pompt, trekt de lijn opeens keihard de andere kant weer op! Dat beest is boos en wil z’n tentakel terug! Met moeite trekken m’n pa en ik de lijn nog meer naar ons toe… Het is al donker dus we konden het niet goed zien, maar op zo’n metertje of 15 van het schip zien we opeens het dier het water uit komen… het silhouet en de weerstand van het prachtige beest tonen ons dat we een monster te pakken hebben… We besluiten hem daar maar te laten, en godzijdank laat dat beest zelf los… we halen snel de lijn binnen en ik verwijder nog wat zuignappen van de haken die we uit dat beest getrokken hebben… Jezus… De Pacific is nieuw voor me, maar wat brengt het voor “monsters” met zich mee… Met kloppend hart en enigszins angstig kijk ik toch weer naar de sterren die me weer eens op m’n plaats wijzen…
Ik ben maar een klein, nietig wezentje op een gigantische aarde, in een
nog veeeeeeel groter universum… En wat ben ik blij dat ik dit allemaal mag mee maken…
Sam
Laat een bericht achter