De “vooruitgang”…
In jaren, dat de tijd vergaat zijn de veranderingen soms voelbaar, indringend en ook beklemmend…
Soms is het anders: dan gaat de tijd zonder sporen voorbij en kom je bezoekend in de zelfde sfeer terecht.
Er zijn gebieden waar niets verandert, de natuur hetzelfde is en je de herkenning ondergaat als een oude vriend waar je je bij hoort voelen.
In Antarctica was het zo, in Patagonië ook.
Langs de kust van Chili naar het noorden varend, zijn er verschillen te zien met 8 jaar geleden.
Meer bedrijvigheid. Geen resten van natuurrampen zoals in 2010 met de aardbeving.
Het gaat goed met Chili. Maar ook té goed.
Het is jammer als je ook de keerzijde hiervan ziet. Zo is bijvoorbeeld de stille baai van het eerst onbewoonde ( door mensen) Isla Santa Maria nu volgebouwd met vissershuizen… De bedrijvigheid heeft de duizenden vogels van 8 jaar geleden laten verdwijnen: geen rust en geen eten meer… Ze zijn vertrokken voor altijd. Een oase minder in dit mooie land.
Nog bijkomend van deze teleurstelling liggen we nu hier voor anker en hebben we besloten morgen weer verder de gaan zeilen: op zoek naar andere nog intacte oases.
Heinz
(foto: Duizenden pelikanen en andere vogels op Isla Santa Maria in 2010…)
Laat een bericht achter