Je kunt het hebben met een hogedrukgebied. Vaak raak je het kwijt als je naar het noorden zeilt. Dit keer echter beweegt het zich met ons naar het noorden. En zitten we nu al meer dan een week er in.
Elke keer ben ik weer geraakt, door dit laag vallende licht. Dat deze wereld zo in kleur zet. Intense kleuren, die in je ogen springen, alles laten stralen. Al dagen varen we hier in rond. Het hoge drukgebied blijft bij ons en we beleven zomerse ervaringen. Het blauw, elke ochtend weer, blijft bij ons. Ook als we hoog in de bergen klimmen, boven de wolken zouden moeten zitten, die er niet zijn. Zo ver we kijken zien we de kleuren, een variatie van diep groen, grijze tinten, blauw van de zee in concurrentie met het blauw van de hemel. Alleen gescheiden door het intense wit van de gletsjers. Terug in de dorpen ontmoeten we mensen die, uit een lange winter komend, zich in het nieuwe leven lijken te storten. Aangetrokken door dit mooie weer zijn ze buiten om in te halen wat ze in de donkere periode gemist hebben. Men is uitgelaten, georganiseerde feesten zijn uit op ontmoetingen en nieuwe contacten.
Aangekomen in Bergen loop ik rond, laat de boodschap rusten en kijk naar de mensen om me heen.
Ik geniet van dit Noorwegen, terug van lange tijd afwezig zijn herinner ik me, waarom ik hier van heb leren houden.
Heinz
Laat een bericht achter