Oversteek Sao Vicente naar Horta, maandag 15 juni 2015
Mindelo: even de benen strekken én contact met de thuisfronten!
Het verblijf in Mindelo op Sao Vicente was kort, maar krachtig. Als eerste hebben we meteen diesel getankt. Daarvoor waren we immers afgebogen naar de Kaap Verdische eilanden. Na de diesel de 
havenstad verkend: echt een Afrikaans land met volop restanten van de Portugese tijd. Daarnaast een groot contrast tussen de nieuwe jachthaven, promenade met luxe winkels & hotel en pal ernaast strand met visafslag, kleine vissersbootjes en straatverkopers.
’s Avonds heerlijk gegeten (en gedronken) in een ‘ very local’ restaurant. Dit in combinatie met het (tijdelijke) genot van een niet schommelende omgeving. Heel belangrijk trefpunt voor ons allen werd de bar bij de jachthaven. Deze had een heel goede wifi-verbinding! Daar streek iedereen van de bemanning neer om de draad met de rest van wereld weer op te pakken. Verder vloog deze korte stop voorbij met benen strekken, wassen, heerlijk bijslapen en boodschappen doen voor het laatste deel van onze oversteek, de resterende 1350 mijl naar Horta.
Inmiddels is het maandag 15 mei en zijn we al weer een paar dagen op weg. We zijn terug in het vertrouwde ritme van wachtlopen, klusjes doen (Heinz met WC-pomp, Piet met sterren schieten) en meebewegen op de oceaandeining. Vandaag wordt de lunch deels gevuld met resten van taart en cake van gister. Tijdens deze oversteek is de traditie ontstaan om op zondags iets speciaals te bakken , gewoon als break in de week, maar ook om de zondag te markeren. Deze zondag is speciaal, het is de laatste van deze reis! Daarom niet alleen een cake, maar ook nog een onvervalste chocoladetaart volgens Noors recept, zeer heftig van smaak. De dag hiervoor had Ian zich uitgesloofd om gemberkoek volgens Engels recept te bakken met de welluidende naam “ Parkin”.
Aftellen
Intussen is het grote aftellen begonnen na een oversteek van 7 weken. De grote vragen zijn, hoeveel mijl is het nog, welke dag komen we aan, wordt het vrijdag of zaterdag of toch zondag net op tijd voor het vliegtuig? Sinds een paar dagen houdt Ian de dagelijkse afgelegde afstand bij op een lijstje op de schakelkast. De wind blijft gelukkig doorstaan uit het noordoosten en buigt zelfs nog iets verder naar het oosten. Dit biedt uitzicht op een bezeild traject en op het laatste stuk zal de motor wel bij moeten om het centrum van het hoge drukgebied = Azoren te bereiken. Heinz en Samuel varen straks door. De gedachten van de anderen gaan steeds vaker uit naar het leven na de Azoren. Het einde van de reis nadert …
Martin V.
Laat een bericht achter