Een verwaaide dag in Loedingen met de “Nationale feestdag” – en óp naar Tromsø
Bij aankomst in Loedingen op 16 mei, na een winderige grijze tocht vanuit de Trollfjord met zijn besneeuwde bergtoppen, leggen we aan bij een comfortabele drijvende steiger. Loedingen zelf bezorgt ons, door het gemis van cafe’s met alle moderne geneugten, bij aanvang een teleurstelling.
Een zeegaande bemanning is niet voor een “gat” te vangen, dus worden al snel de mogelijkheden van de omgeving verkend. Dit brengt naast de kennismaking met diverse gesloten en leegstaande gebouwen ook een aantal gesprekken met gastvrije autochtone en allochtone bewoners.
Een Noorse moeder met haar dochter weet ons op enthousiaste wijze te boeien met verhalen over de ontwikkeling en mogelijkheden van Loedingen. Volgens haar vallen wij met onze neus in de boter, want heel Noorwegen maakt zich op voor 17 mei. Beseffen wij wel dat deze nationale feestdag morgen heel bijzonder is? Het is de viering van 200 jaar “onafhankelijkheid”, de dag waarop Noorwegen zijn eigen grondwet kreeg en daarmee zelfstandig werd van Denemarken. Na een korte schets van het dagprogramma nodigt ze ons uit om deel te nemen aan de parade.
(foto: van John en Chantal)
De volgende dag staan we verwachtingsvol bij een klein authentiek houten kerkje, waar een officiële herdenking van de gevallenen voor democratie en zelfstandigheid wordt gehouden. Het startpunt van een optocht met de plaatselijke fanfare en marionettes door Loedingen. Tijdens de rondgang door het dorp, met veel nationale klederdracht, worden we voorgesteld aan diverse bewoners, waaronder Ilse, de plaatselijke predikante. Ze komt oorspronkelijk uit Nederland en is getrouwd met een geboren en getogen Loedinger. Ilse is zeer enthousiast over onze ontmoeting, maar vooral ook over de Noorse gebruiken, de verschillen met Nederland en over de geschiedenis en toekomst van Loedingen: van vissersplaats en loodsstation met twee grote, bloeiende staatsbedrijven, de Marine en Telecom, naar … leegstand en verlies van winkels, arbeidsplaatsen en levendigheid. Het vertrek van de twee staatsbedrijven heeft sinds 10 jaar een grote impact op de verdere bestaansmogelijkheden en voorzieningen van dit voorheen dynamische stadje.
De opening van een asielzoekerscentrum helpt, maar compenseert onvoldoende het vertrek van vele banen en mogelijkheden voor de jeugd. Vandaar dat Loedingen bij aankomst een andere indruk maakt dan dat het plaatsje recht doet. Maar de grote opkomst en levendigheid tijdens deze nationale feestdag laat zien dat het aan dynamiek niet ontbreekt.
We nemen Ilse mee aan boord van de Anne-Margaretha, drinken een kop koffie met haar en worden vervolgens uitgenodigd om met haar de feestelijke activiteiten in de sporthal bij te wonen. De bemanning is snel overtuigd door het vooruitzicht van diverse soorten gebak, koffie en lekkere hapjes. We krijgen een plaatsje op de eretribune waar we door Ilse worden geïnformeerd over de achtergrond van de activiteiten op het podium. Kinderen staan tijdens deze feestdag centraal: onbeperkt snoep, vertier en vrij bewegen!
We vinden het bijzonder te ervaren dat dit kleine stadje in korte tijd overtuigend de integratie van verschillende culturen stimuleert. Noorse traditionele kledij wordt gecombineerd met authentieke allochtone kleding en bijbehorende zang en dans.
Als uitsmijter komt Ilse met haar echtgenoot Kjel in twee auto´s voorrijden om ons naar een vrijgeven militair terrein langs de kust te brengen voor een sportieve rondleiding in de ruige Noorse natuur. Als dank voor deze dag bieden we hen twee T-shirts van de Anne-Margaretha aan, als blijvende herinnering aan deze bijzondere ontmoeting. Wie had ooit gedacht dat we deze verwaaide dag, samen met lokale bewoners, als een dag van Noorse gastvrijheid, folklore en mooie natuur zouden ervaren.
De dag erna vertrekken we richting Engenes. De storm is voorbij en we gaan via een smalle doorgang tussen de fjorden het mooie weer tegemoet. Op 19 mei komen we met stralend zonnig weer, waar we op deze breedtegraad 24 uurlang van kunnen genieten, aan in Tromso. Het eindpunt van een prachtige reis langs de nog altijd besneeuwde bergtoppen van de Lofoten.
Namens crew en gasten, Frank en Martin
Laat een bericht achter